"Geef nieuwe wetten automatisch een clausule dat ze na een bepaalde tijd vanzelf stoppen tenzij er een meerderheid in de kamer is om ze te verlengen. "
Eens met alles, maar hier zou ik een nuancering aan willen brengen. Voor lagere wetgeving (uitvoeringsregelingen, amvb) is dit misschien best een goed idee. Maar het voortbestaan van hogere wetten (wet in formele zin) afhankelijk maken van de politieke wind die er op een willekeurig moment toevallig waait, is gevaarlijk. Je kan natuurlijk betogen dat het onstaan van wetten ook afhankelijk is van diezelfde politieke wind. Maar de totstandkoming van nieuwe wetten is vaak een proces van jaren dat zich over meerdere kabinetten uitstrekt. Het is zeker geen volmaakt proces, maar het biedt wel een soort bescherming tegen al te wilde experimenten. Zeker bij wetten over onderwerpen als abortus, euthanasie of de bescherming van bepaalde minderheden, die vaak na lang en moeizaam onderhandelen tot stand komen, zou er m.i. geen sunset provision moeten zijn.
Ik denk dat de moeite die je moet doen om een wet af te schaffen, in verhouding zou moeten staan tot de moeite die je moet doen om diezelfde wet geboren te laten worden.
Los de woonruimtenood op door verhuur regels af te schaffen. Geef particulieren de vrijheid om leegstaande kamers te verhuren zonder beperkingen te verhuren (een hospita mag nu met vergunning aan Max één student en voor max 5 duizend euro per jaar verhuren). Geef de vrijheid om aan meer dan twee mensen die geen gezin vormen te verhuren.
"Leuker kunnen we het niet maken, makkelijker wel" zou hier misschien eens naar moeten kijken :). Wat niet veel mensen beseffen is volgens mij dat op het moment dat je een regel maakt er op de scheidslijn van 'wel of niet aan voldoen' altijd uitzonderingen bestaan en discussie of erger ontstaat. Minder regels zal dus vaak helpen.
"Geef nieuwe wetten automatisch een clausule dat ze na een bepaalde tijd vanzelf stoppen tenzij er een meerderheid in de kamer is om ze te verlengen. "
Eens met alles, maar hier zou ik een nuancering aan willen brengen. Voor lagere wetgeving (uitvoeringsregelingen, amvb) is dit misschien best een goed idee. Maar het voortbestaan van hogere wetten (wet in formele zin) afhankelijk maken van de politieke wind die er op een willekeurig moment toevallig waait, is gevaarlijk. Je kan natuurlijk betogen dat het onstaan van wetten ook afhankelijk is van diezelfde politieke wind. Maar de totstandkoming van nieuwe wetten is vaak een proces van jaren dat zich over meerdere kabinetten uitstrekt. Het is zeker geen volmaakt proces, maar het biedt wel een soort bescherming tegen al te wilde experimenten. Zeker bij wetten over onderwerpen als abortus, euthanasie of de bescherming van bepaalde minderheden, die vaak na lang en moeizaam onderhandelen tot stand komen, zou er m.i. geen sunset provision moeten zijn.
Ik denk dat de moeite die je moet doen om een wet af te schaffen, in verhouding zou moeten staan tot de moeite die je moet doen om diezelfde wet geboren te laten worden.
Los de woonruimtenood op door verhuur regels af te schaffen. Geef particulieren de vrijheid om leegstaande kamers te verhuren zonder beperkingen te verhuren (een hospita mag nu met vergunning aan Max één student en voor max 5 duizend euro per jaar verhuren). Geef de vrijheid om aan meer dan twee mensen die geen gezin vormen te verhuren.
"Leuker kunnen we het niet maken, makkelijker wel" zou hier misschien eens naar moeten kijken :). Wat niet veel mensen beseffen is volgens mij dat op het moment dat je een regel maakt er op de scheidslijn van 'wel of niet aan voldoen' altijd uitzonderingen bestaan en discussie of erger ontstaat. Minder regels zal dus vaak helpen.