“ethisch veganisme”? Bedoel je niet “emotioneel veganisme” Pepijn?
In de natuur wordt het aantal dieren begrensd door de aanwezige grondstoffen. Mooi voorbeeld: een documentaire die ik ooit zag over de Serengeti. Ieder jaar trekken grote kuddes Gnoes en Zebra's met de regen (en het groeiende gras) mee. Ieder jaar worden er zoveel mogelijk dieren geboren, maar tijdens de reis vallen er weer veel af door leeuwen, rivieren met krokodillen, gewoon gebroken poten etc. Met als gevolg dat er ongeveer net zoveel dieren geboren worden als er dood gaan. En het zijn vooral jonge dieren die dood gaan.
Kijk ik naar de veehouderij dan zie ik voor de dieren een vergelijkbare cyclus, waarbij ze beter verzorgd en veel minder stress hebben. Dus een ‘beter’ leven dan een wild dier.
Als we met zijn allen stoppen met het eten van vlees, dan houdt de veehouderij op met bestaan. Die grote groep met dieren die daar nu leven dus ook. Een, wellicht onbedoeld, gevolg van veganisme is zodoende een grote afname van levende wezens.
Ik vind een lammetje dat door de wei huppelt in het voorjaar een geweldig gezicht. En hij kan daar huppelen omdat ik hem straks opeet. Hij huppelt daar voor mij, en niet voor ‘de’ veganist.
Met andere woorden “emotioneel veganisme” snap ik, “ethisch veganisme” is een wat dubieuze term. Zeker als je levende wezens wil vervangen door “kweek-vlees”, door een machine dus.
“ethisch veganisme”? Bedoel je niet “emotioneel veganisme” Pepijn?
In de natuur wordt het aantal dieren begrensd door de aanwezige grondstoffen. Mooi voorbeeld: een documentaire die ik ooit zag over de Serengeti. Ieder jaar trekken grote kuddes Gnoes en Zebra's met de regen (en het groeiende gras) mee. Ieder jaar worden er zoveel mogelijk dieren geboren, maar tijdens de reis vallen er weer veel af door leeuwen, rivieren met krokodillen, gewoon gebroken poten etc. Met als gevolg dat er ongeveer net zoveel dieren geboren worden als er dood gaan. En het zijn vooral jonge dieren die dood gaan.
Kijk ik naar de veehouderij dan zie ik voor de dieren een vergelijkbare cyclus, waarbij ze beter verzorgd en veel minder stress hebben. Dus een ‘beter’ leven dan een wild dier.
Als we met zijn allen stoppen met het eten van vlees, dan houdt de veehouderij op met bestaan. Die grote groep met dieren die daar nu leven dus ook. Een, wellicht onbedoeld, gevolg van veganisme is zodoende een grote afname van levende wezens.
Ik vind een lammetje dat door de wei huppelt in het voorjaar een geweldig gezicht. En hij kan daar huppelen omdat ik hem straks opeet. Hij huppelt daar voor mij, en niet voor ‘de’ veganist.
Met andere woorden “emotioneel veganisme” snap ik, “ethisch veganisme” is een wat dubieuze term. Zeker als je levende wezens wil vervangen door “kweek-vlees”, door een machine dus.