Ik belde met de baas van De Correspondent over zijn favoriete boeken 📚 en dit is wat hij me vertelde
Een interview special van een nieuwsbrief over ondergewaardeerde ideeën.
Ernst-Jan Pfauth is de baas van De Correspondent. Samen met Alexander Klöpping neemt hij een wekelijkse podcast over media op. Dit is de enige podcast die ik nooit oversla. Daarnaast maakte Ernst-Jan een Dankboek waar Alexander een beetje jaloers op is en waar nu net een nieuwe editie van verschenen is.
In deze editie lees je over hobbeltjes, de blijvende invloed van een Hongaarse onderzoeker, hoe een boek over zonden je leven kan veranderen, een app die je relatie met boeken beter gaat maken én komen we te weten hoeveel boeken Ernst-Jan nu eigenlijk per jaar verslindt.
Zelfhulpboeken zijn ondergewaardeerd
Ernst-Jan: “Ik had vijf jaar geleden alles wat ik wilde: ik was gezond, had een fijne vrouw, spannend werk, en stond op het punt vader te worden. Waarom was ik dan chronisch ontevreden? Waarom was ik op zoek naar dingen die me geen geluk brengen? Op De Correspondent ben ik toen een zelfhulpserie begonnen op zoek naar antwoorden op die vragen. Toen ik veel van zelfhulpboeken gelezen had werd me wel duidelijk wat de ingrediënten zijn voor geluk: maximaliseer tijd met dierbaren, begrijp dat je gelukkig wordt van het proces en niet van het resultaat, zoek flow activiteiten op én ben vaker dankbaar voor dingen.”
Hoe een boek uit de jaren negentig nog altijd zijn dagelijks leven bepaalt
“Een boek dat ik nog steeds gebruik is Flow van Mihaly Csikszentmihalyi. Het is fantastisch om te lezen en ook visionair omdat het geschreven is lang voor internet opkwam. Csikszentmihalyi heeft wereldwijd onderzoek gedaan naar de vraag wat ons nou echt gelukkig maakt. Hij interviewde herders uit Mongolië tot chirurgen uit Californië en allemaal omschreven ze dezelfde ervaring van geluk: als ze zich helemaal in hun activiteit verloren. Een activiteit die precies uitdagend genoeg is. Waar hij toe aanmoedigt is dat je je leven rond flowactiviteiten inricht. Dit boek is steeds relevanter geworden omdat we nu de hele tijd gebombardeerd worden met dingen die ons uit de flow halen. Dit is een tijd waarin we altijd gokmachines tot onze beschikking hebben. Ik heb nu mijn telefoon weggelegd en een boek op vaste plek klaargelegd. Zo neem ik een obstakel weg om in de flow te raken. Helemaal belangrijk in deze tijden van isolatie, waar je toch geneigd bent naar je telefoon te grijpen.”
”Waar ik uiteindelijk achter kwam: je moet altijd over een intern “hobbeltje” heen voor je in de flow komt. Als dat eenmaal gelukt is de ervaring altijd fijner. Hetzelfde geldt voor andere dingen: koken of bestellen. Praten of Netflix.”
Hoe de Road to Character hielp om zijn gezin centraal te stellen
“The Road to Character van David Brooks heeft veel invloed op me gehad. Ik las het vijf jaar geleden, ik zat in een fase dat ik veel uitging en hedonistisch leefde. Ik stond op het punt om vader te worden en in die overgangsfase kreeg ik door dat ik op een heilloze weg was beland. In The Road to Character onderscheidt Brooks twee typen waardes - wat je doet voor je CV en voor je ‘necrologie’. Voor je CV zijn ambitie en professionaliteit belangrijk. Waarden waar het om draait voor je necrologie is wat mensen over je zeggen als je er niet meer bent. Brooks vraagt zich in dit boek af waarom we die laatste niet centraal stellen in het leven. Professionele waarden gaan je namelijk nooit echte voldoening geven. Van populariteit en macht krijg je nooit genoeg van. Als je enkel die waarden nastreeft ga je je eigen crisis beleven omdat je geen fundament hebt waar je op bouwt.”
“Goed, het was wel een zwaar boek en Brooks schuwt termen als ‘zonden’ niet - maar het maakte toen indruk omdat ik alleen maar met professionele waarden bezig was en de andere had verwaarloosd. Ik ben sindsdien steeds meer naar dit boek gaan handelen en ervaar nu veel meer rust en voldoening in mijn leven.”
Deze app moet je gebruiken om boeken altijd bij je te houden
“Met Readwise krijg je op een vast moment highlights te lezen van boeken die je eerder gelezen hebt. Ik had laatst een boek uit van een choreograaf die schrijft over creatieve gewoonten. Ik bedacht me toen dat dat boek voor altijd bij me zou blijven. Het is een mooie en geruststellende gedachten dat ik dat altijd met me meeneem. Met lezen bouw je altijd iets op - een bibliotheek in je hoofd - maar met deze app gaat dat nog dieper omdat je zoveel specifieker weet wat je gelezen hebt en wat je daar bijzonder aan vond.”
De juiste boeken kiezen is een kunst
“Ik heb een mix van methodes en goed geluk om de juiste boeken te kiezen. In Evernote heb ik een mapje 'om te lezen' en altijd als ik een boek zie dat interessant is, komt het in dat mapje. Als regel probeer daarnaast boeken te lezen die tien jaar en ouder zijn omdat ze de tand des tijds hebben doorstaan. Dit gaat niet altijd op.
Wat ik lees hangt enorm van mijn stemming af. Anderhalf jaar geleden heb ik alle acht Harry Potter boeken gelezen tijdens de crowdfunding campagne van The Correspondent. Nu zit ik in een fase dat ik biografieën lees over mensen die eind 19de, begin 20ste eeuw leefden. Bijvoorbeeld Carnegie, Churchill en Rockefeller. Het gaat altijd in golven dat ik bepaalde genres lees. En eens in de zoveel tijd lees ik een roman. Non fictie koppel ik altijd aan mijn werk en wat wil ik bereiken of leren, met een roman heb ik dat niet.
Mystiek lichaam van Frans Kellendonk stond al lang op mijn lijstje en heb ik onlangs gelezen. Dit gaat juist over pessimistische mensen en is een tragisch boek - althans dat is zoals ik het interpreteerde. Het was ongemakkelijk om te lezen maar wel goed om weer een andere blik op de wereld te krijgen.”
Waarom Ernst-Jan baalde toen hij Team of Rivals uit had
“Er zijn van die boeken waarvan je het afloop jammer vindt dat je dat universum moet verlaten. Laatst las ik Team of Rivals, van een Amerikaanse historica die een boek schreef over Abraham Lincoln en zijn verhouding tot zijn rivalen. Hij maakte ministers van ze! Ik vond Lincoln zo'n indrukwekkende leider: hoe hij zijn trots inslikte en zich liet schofferen - allemaal in het belang van het land. En natuurlijk ook de hoeveelheid stress die hij had en hoe hij daar mee omging. Hij ging bijvoorbeeld iedere avond naar het theater - wat hem fataal werd - maar ook ritjes maken met zijn koets rondrijden, met vice president afspreken. Ik ging hier helemaal in op en kreeg er geen genoeg van.”
50 boeken per jaar lezen? Sociale media van de telefoon gooien
”Ik heb me er bij neergelegd dat ik heel veel goede boeken niet ga lezen. Ik lees me tegelijk helemaal suf. De reden hiervoor is dat ik eens heb uitgerekend hoeveel boeken ik nog kan lezen in mijn leven als ik nog maar een boek per kwartaal zou lezen. Dat waren er heel erg weinig! Nu lees ik gemiddeld een boek per week. Hoe ik dat doe: vooral door allerlei vaste momenten te hebben, bijvoorbeeld voor het slapen. De Kindle ligt klaar op het nachtkastje. In mijn huiskamer slingeren papieren boeken rond en ik lees dan op de bank. Ik heb alle social media van mijn telefoon verwijderd. Ik maximaliseer dus op zoveel mogelijk boeken lezen. Boeken lezen is een flowervaring waar je dat hobbeltje voor over moet. Een boek neemt je vaak mee over een langere tijd en is daardoor uitdagender - precies een van de voorwaarden van in een flow raken.”