🏖️ De 14 zomerboeken van 2022
Write useful books, ooit aten we dieren, regenesis, eenzaamheid, alle lust wil eeuwigheid, endurance, a trillion trees, nobody wants to read your shit, human compatible, etc. etc.
Dit zijn de boeken die ik tot nu toe las dit jaar — én waarvan ik denk dat ze de moeite waard zijn voor jou om óók te lezen, in de zomervakantie bijvoorbeeld. Deze traditie van goede boeken delen gaat inmiddels bijna tien jaar terug, maar ik heb iets nieuws bedacht voor deze editie: vanaf nu link ik naar de beste recensie van het boek dat ik kon vinden. Goede recensies kunnen namelijk voorkomen dat je een boek gaat lezen — en dat is ook wat waard.
Write useful books, door Rob Fitzpatrick. Een praktischer boek over het schrijven van het ultieme nonfictieboek bestaat volgens mij niet. Ook nuttig voor het schrijven van lange teksten, niet zijnde boeken. Mijn les: specifieke feedback vragen, vroeg in het schrijfproces.
Nobody wants to read your shit. De titel vat het goed samen: niemand zit op jouw geschrijf te wachten. Dus je kan maar beter snel ter zake komen. “For every sentence, ask yourself: “Is this interesting? Is it fun or challenging or inventive? Am I giving the reader enough? Is she bored? Is she following where I want to lead her?””
Regenesis van George Monbiot. Van alles wat ik de afgelopen jaren las over het produceren van eten is dit het meest visionaire — je kan het er niet mee een zijn, maar het bevat wel de sterkste ideeën waar het heen moet. Ontkracht ze maar eens. Met, jawel, een hoofdrol voor fermentatie. Jammer is wel dat Monbiot a) verticale landbouw op basis van energiegebruik afschrijft en b) niet ingaat op het lijden van wilde dieren in de natuur.
A trillion trees door Fred Pearce. Vlot geschreven en toch genuanceerd boek vol met inzichten over bomen en bossen die absoluut nieuw voor me waren, waaronder het feit dat het albedo-effect van bosaanplant in bepaalde gebieden kan leiden tot netto opwarming van de aarde. Wie had dat gedacht. En opnieuw bevestiging dat de meest efficiënte herbebossing gebeurt door de natuur zelf. Pearce is de hele wereld over gevlogen voor zijn onderzoek, dat maakt het extra sterk.
Choked door Beth Gardiner. Deze New York Times-journalist duikt in de wereld van een stille moordenaar: vieze lucht. Had wel wat korter gekund, maar geen enkel ander boek dat ik ken maakt zo helder inzichtelijk dat luchtverontreiniging een megaprobleem is (±8 miljoen doden per jaar) dat we zo snel mogelijk moeten oplossen. Ook deze journalist is de hele wereld over gegaan voor haar onderzoek.
Endurance door Alfred Lansing. Dit boek uit 1959 over de mislukte reis van Shackleton dwars door Antarctica en de miraculeuze ontsnapping op basis van dagboeken en gesprekken met de expeditieleden las ik in twee dagen uit. Waanzinnig wat mensen aankunnen als er een goede leider — Shackleton — nabij is. Ik link expres niet naar een recensie omdat dit boek het verdient om met minimale voorkennis gelezen te worden.
Shadow divers door Robert Kurson. Verhalen vertellen op zijn aller-, allerbest. Dit is het meest krankzinnige, kleurrijke, spannende, meeslepende boek dat ik in jaren gelezen heb. De gestoorde, dodelijke wereld van scuba duiken vlak vóór de uitvinding van Trimix — met terzijdes je meevoeren naar de Vietnamoorlog en uitmondend in de duistere wereld van Naziduikboten. Opnieuw: geen link, gewoon lezen mensen.
Human compatible door Stuart Russell (herlezen). Als er een boek is dat je moet lezen over kunstmatige intelligentie — en dan vooral de versie die slimmer wordt dan mensen — is het deze wel. De vraag is niet of het gaat gebeuren, maar wanneer — en wat we kunnen doen om het in goede banen te leiden. Recensie door internetfenomeen Scott Alexander.
The alignment problem door Brian Christian. Praktische duik in de wereld van algoritmen en waarom ze keer op keer dingen doen die we niet willen of bedoeld hadden. Christian interviewt honderden mensen waardoor het echt gewicht heeft. Lees dit boek beste mensen. Kunstmatige intelligentie wordt een van de grootste verhalen van onze tijd — en sneller dan we denken. Lees het samen met Human Compatible (hierboven) en je weet meer dan 99.99% van de mensheid over de gevaren (en vooruit, kansen) van deze cruciale technologie.
4000 weeks door Oliver Burkeman. Een anti-productiviteitsboeke met eigenlijk één centrale les: je gaat niet alles afkrijgen in je leven, en daar moet je mee leren leven. Toch weerhoudt dit boek me er gek genoeg niet van om op zaterdagavond om 23:03 deze nieuwsbrief te typen.
Eenzaamheid door Boudewijn Büch. Een vervolg op zijn populaire Eilanden. Büch kickt op de obscuurste obscuurheid van afgelegen eilanden en de daarop gevestigde bibliotheken. Al het onderzoek ook nog eens pre-internet uitgevoerd. Ik vind dit leuk om te lezen, maar ik vermoed dat je behoorlijk bibliofiel moet zijn om dit te kunnen waarderen. U bent dus gewaarschuwd.
Alle lust wil eeuwigheid door Peter Claessens. Ik beken, ik ben sinds jaar en dag een Nietzsche-fan. Niet vanwege de psychologie, de filosofie en de filologie, maar vanwege de stijl — en Nietzsche’s leven aan de rand van de maatschappij en de gekte. Van alle Nietzschebiografieën vind ik dit de meest meeslepende — en het is ook nog eens in twee dagen uit te lezen.
Ooit aten we dieren door Roanne van Voorst. Vlot geschreven boek over de onvermijdelijke omslag naar plantaardig eten. Ik leerde ook nieuwe dingen, zoals het bestaan van veganseksuelen en waarom de mens prima zonder vlees en vis kan leven. Als je skeptisch bent over veganisme en denkt dat het je leven gaat verpesten, dan is dit een goed boek om te lezen!
How to create a vegan world van Tobias Leenaert. Een gids geschreven door een veganist aan veganisten hoe ze effectiever en pragmatischer te werk kunnen gaan in het verspreiden van de blijde boodschap van een plantaardig dieet. Mijn grootste inzicht: pas als je eenmaal plantaardig gaat eten, kan je je werkelijk openstellen voor het gruwelijke geweld van de bio-industrie.